Ik ben in Rotterdam geboren na de oorlog in 1947. Mijn ouders voedden mij op in de geest van het socialisme. Al op 16 jarige leeftijd ging ik bij de vakbond, later bij een landelijk beraad voor jongeren.
Toen ik mijn vrouw leerde kennen kwam het geloof in mijn leven. Het bleek dat ik een goede verbinding kon maken tussen het socialisme en het geloof. Solidariteit, naastenliefde, omzien naar zwakkeren in de samenleving, het ligt allemaal in elkaars verlengde.
Met mijn vrouw kreeg ik een zoon en twee dochters (een tweeling). Inmiddels zijn er al vier kleinkinderen. We verhuisden naar Stichtse Vecht, waar ik plaatsnam in de Brede Sociale Raad. Toen we naar Utrecht verhuisden nam ik plaats in de Wmo-Cliëntenraad. Zo kwam ik ook in contact met het Solgu. Het Solgu zit behoorlijk met de “poten in de klei”. Dat sprak me aan, en ook de vertaling naar beleid.
Om plaats te nemen in het Solgu-bestuur was daarom voor mij een passende stap. Ik ben bestuurder vanaf 2023 en hoop zo een bijdrage te kunnen doen aan mensen met een beperking in mijn stad.