Jongeren met een beperking en het VN-verdrag

Raadsinformatiebijeenkomst VN-verdrag in Utrecht, 10 maart 2020

Denken&Tanken is de studententak van het Solgu. Studenten en breder, jongeren met een beperking moeten in hun ontwikkeling dezelfde kansen krijgen als jongeren zonder beperking. Dit is uitgangspunt van het VN-verdrag. Wij willen de aandacht vestigen op twee zaken die goed geregeld moeten zijn: werk en woonruimte.

Werk

In de zoektocht naar werk hebben veel jongeren met beperking ondersteuning nodig. Ook als zij meer dan het minimumloon kunnen verdienen. Werkzoekende jongeren (en ook ouderen) met een beperking zijn nu bij de afdeling Werk & Inkomen nog grotendeels onzichtbaar. Als je niet in het doelgroepregister staat zijn de beperking en de ondersteuningsbehoefte meestal niet bekend bij deze afdeling. Ook is er nog onvoldoende kennis aanwezig over beperkingen en de gevolgen voor arbeidsdeelname.

Solgu, Denken&Tanken is heel blij dat de gemeenteraad en beleidsmakers dit eind 2019 erkend hebben. Er is een motie (448) aangenomen die verplicht tot gerichte hulp aan mensen met een beperking in de zoektocht naar werk. Bij het verbreden van de benodigde kennis bij Werk & Inkomen over beperkingen zal ook het Solgu betrokken worden. Solgu vindt deze motie nog niet terug in het uitvoeringsprogramma. Daarin wordt nog gesteld dat er geen speciaal beleid wordt gemaakt op de dienstverlenging aan mensen met een beperking. Er wordt gesteld dat er maatwerk aan iedereen wordt geleverd. Maar zoals de aangenomen moties ook erkennen: er kan geen sprake van maatwerk zijn als de benodigde kennis ontbreekt.

Klik hier voor de motie

Wij willen de gemeenteraad vragen erop toe te zien dat bovenstaande motie in de herziene versie van het uitvoeringsprogramma opgenomen wordt. Ook zou Solgu graag zien dat Onafhankelijke Cliëntondersteuning conform de wet WMO 2015 ook beschikbaar wordt gesteld bij bezoeken aan de afdeling Werk & Inkomen. In de kamerbrief over Onafhankelijke Cliëntondersteuning van 15-1-019 geeft minister de Jonge aan dat de wet deze ook geldt voor het levensgebied werk:

“A: Hieronder verstaan wij het bieden van onafhankelijke cliëntondersteuning met informatie, advies en algemene ondersteuning die bijdraagt aan het versterken van de zelfredzaamheid en participatie, en het verkrijgen van een zo integraal mogelijke dienstverlening op het gebied van maatschappelijke ondersteuning, preventieve zorg, zorg, jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen, zoals bedoeld in de Wmo 2015. Daarmee is in één wet de cliëntondersteuning voor het gehele sociale domein (dus ook voor de Jeugdwet en de Participatiewet). Daarnaast hechten wij waarde aan een brede ontwikkeling van deze functie. Zie hiervoor het antwoord op de volgende vraag  (zie ook paragraaf 2.3 van de nota van uitgangspunten Informatievoorziening, Advies en Onafhankelijke Cliëntondersteuning 2019-2024).”

Klik hier voor de hele beantwoording van de minister

Woonruimte

Wij zijn erg blij dat in het Actieplan Studentenhuisvesting erkend wordt dat studenten met een beperking extra problemen ervaren bij het vinden van geschikte woonruimte. Wij missen nog wel voorstellen voor concrete aanpak van die problemen. Verder lijkt de nadruk vooral te worden gelegd op studenten die een aangepaste woning nodig hebben. Daar is het Solgu blij mee maar de groep studenten met een beperking die ernstige problemen ervaart zonder woning in de stad is veel groter. (Dat wordt overigens wel onderkend in het convenant studentenhuisvestiging).

In raadsbrief en toelichting legt men erg de nadruk op studenten die een aangepaste (miva) woning nodig hebben. Maar dit dekt slechts een deel van de populatie van studenten met een beperking.

Klik hier voor een filmpje van de blinde Conservatoriumstudent Stan op zoek naar woonruimte

Het Solgu vraagt nadrukkelijke aandacht voor de studenten met ernstige pijnklachten en/of met een ernstige energiebeperking als gevolg van hun ziekte of beperking. Deze groep heeft niet altijd een zichtbare beperking en er is ook niet altijd aangepaste woonruimte nodig, denk aan ziekten als reuma, Ehler Danloss, Crohn, Bechterev, stofwisselingszieken als diabetes type 1 etc. of aan visuele beperkingen. Voor deze groepen geldt dat een dagelijkse grote reisafstand een ernstige aanslag is op hun energie waardoor ze problemen krijgen met hun studie. Deze groep lukt het ook minder goed om een kamer te vinden via hospiteren.  Er is dus een urgentie om woonruimte te vinden in Utrecht maar ze vallen nu niet onder een urgentieregeling en worden ook door decanen van HU en UU niet herkend en voorgesteld aan SSH als student met een beperking met dringende woonbehoeften. Er zijn het Solgu verschillende gevallen bekend van studenten die hun studie hebben moeten afbreken door de gevolgen van het gebrek aan woonruimte.

Samenvattend vraagt Solgu/ Denken&Tanken om in het uitvoeringsprogramma te voorzien in:

  • Concreet Plan van aanpak m.b.t. kennisverbreding bij de afdeling Werk & Inkomen zodat dat alle mensen met een beperking bekend zijn binnen de Participatiewet en dat iedereen de ondersteuning krijgt die hij of zij nodig heeft. In dit plan wordt ook aangegeven hoe het Solgu betrokken wordt bij deze kennisverbreding.
  • Concretisering van de plannen om studenten met een beperking te voorzien van woonruimte tijdens hun studie. Daarbij ook beleid voor studenten met onzichtbare beperkingen die wel met spoed een woning maar geen aangepaste woning nodig hebben.
  • Concreet Plan van aanpak voor een structurele monitoring en rapportage m.b.t. de huisvestingsproblematiek van studenten met een beperking. Betrek daarbij ook de doelgroep zelf door structureel overleg met Denken&Tanken en andere organisaties die studenten met een beperking vertegenwoordigen.