Ik ben geboren in 1949, getrouwd met mijn liefde in 1990 die ik in 1976 in de Tempelier Nijmegen ontmoette. Angeline was werkzaam in de stadsvernieuwing voor de gemeente Utrecht. Met haar heb ik een zoon (Stijn ’86) en een dochter (Esther ’88) waar we gelukkig mee zijn en trots dat ze zich tot sociale persoonlijkheden hebben ontwikkeld.
In mijn werkzame leven heb ik veel diverse banen gehad, van werken in de boekhouding tot werken in de psychiatrie. Uiteindelijk had ik een functie bij de afdeling Personeel & Organisatie van het ROC-MN.
Na mijn kandidaats medicijnen ben ik naar de studie psychologie geswitcht. De dag na het inleveren van mijn bescheiden om af te studeren, ging ik in Den Haag demonstreren tegen kruisraketten. ’s Avonds ging ik naar mijn zwager en schoonzus in Delft. Voor het station in Delft werd ik, toen ik net de tram had verlaten, door een automobilist onder de tram geveegd. Dit kostte mij een gedeelte van de voorvoet, in de loop der tijden steeds meer. Geen werkgever wilde mij bijvoorbeeld een langdurig contract geven. Met als gevolg dat je met sollicitaties bezig moet zijn een half jaar voordat je contract afloopt. Ik heb ook nog tijdelijk een WSW-baan geaccepteerd.
Ik maakte als jongere veel toertochten per skiff. Mijn andere hobby’s waren zeilen, schaken, volleybal, zwemmen, waterpolo, roeicoach en -instructeur, wandklimmen en atletiek: hardlopen langere afstanden, speerwerpen en pétanque. Met mijn overleden broer vond ik het leuk om te doubletten.
Nu bezoek ik regelmatig een klassiek concert met praatje en musea, beide in binnen- en buitenland. In de jaren 90 en nul hebben Angeline, mijn eega en ik kunstgeschiedenis en musicologie gestudeerd. Zelf zing ik in de Zangvereniging De Stem des Volks.
Sinds 1996 ben ik actief voor de FNV, in de Ondernemings- en Medezeggenschapsraad.
Ook ben ik mantelzorger van mijn schoonmoeder in Limburg (97 jaar). Dit doen we met drie stellen bij toerbeurt.
En sinds enige tijd ben ik bestuurslid van het Solgu, waar ik de rol van penningmeester vervul.