Op 11 maart organiseerde het Solgu een verkiezingsdebat in Boogh Leidsche Rijn. Een zaal met ‘onze’ mensen waar 15 politici die graag gekozen wilden worden in de Utrechtse gemeenteraad, konden vertellen wie ze zijn en wat ze willen. Daarnaast volgden ruim 100 mensen de live-opname via internet. De opname kan ook nu nog worden teruggekeken. De debatleiding was in handen van Evert van der Veen die zich geheel belangeloos als betrokken Utrechter hiervoor inzette.
Opvallend was dat veel van de aanwezige politici zelf een beperking hebben of iemand in hun naaste omgeving. Daardoor was iedereen zich bewust van de impact van een beperking op het dagelijks leven. Alle politici waren betrokken en geïnteresseerd en hebben de ambitie om zaken te veranderen. Wel waren er mooie en stevige discussies over de manier waarop ambities waargemaakt moeten worden.
De discussies werden gevoerd aan de hand van 4 stellingen.
Stelling 1: Wmo
De gemeente moet leveranciers van hulpmiddelen direct afrekenen op slechte dienstverlening.
Deelnemers debat:
EénUtrecht / Denk / PVV / CU
Het ervaringsverhaal van Marijke Jansen over de impact van falende dienstverlening van leveranciers op de gezondheid, participatie en levensgeluk van mensen met een beperking maakte diepe indruk op alle politici. Iedereen was het erover eens dat de dienstverlening moet verbeteren. Over de wegen om dat doel te bereiken was wel discussie.
EénUtrecht vindt: “Geef de cliënten meer macht”. Het oordeel van de cliënt over de dienstverlening is doorslaggevend. Slechte beoordelingen moeten consequenties hebben voor de leveranciers. Dit moet opgenomen worden in het aanbestedingsbeleid. Er wordt nu nog te weinig gebruik gemaakt van ervaringsdeskundigheid
De PVV vindt ook dat falende dienstverlening gevolgen moet hebben voor de leverancier maar het moet dan voor de leveranciers van tevoren wel heel duidelijk zijn wat die gevolgen zijn. Ook moet de gemeente ervoor zorgen dat slechte leveranciers meteen vervangen worden door goede, zodat hulpmiddelen geleverd kunnen blijven worden. Anders zit de cliënt toch nog zonder hulpmiddelen.
Volgens de Christen Unie moet er vooral gewerkt worden aan meer onderling vertrouwen tussen alle betrokken partijen.
Denk is van mening dat er meer ambtenaren met een beperking moeten worden betrokken bij het aanbestedingsproces. Dat garandeert regelgeving die echt werkt voor cliënten van hulpmiddelenleveranciers
Stelling 2: Werk
De gemeente moet alle 3000 Utrechters met een arbeidsbeperking binnen een jaar aan werk helpen.
Deelnemers debat:
D66 / PvdA / Piratenpartij / VVD
Iedereen was het erover eens dat de gemeente werkgevers moet stimuleren toegankelijker te worden voor mensen met een beperking.
Maar verder waren de meningen verdeeld:
D66 wil niets beloven dat ze niet waar kunnen maken. De gemeente is tenslotte afhankelijk van werkgevers om mensen aan het werk te krijgen. Daarnaast vindt D66 dat je niet perse betaald werk hoeft te doen om te kunnen participeren.
De Piratenpartij vindt 3000 mensen aan het werk een mooi streven, maar het moet dan niet om een tegenprestatie maar om echt en zinvol werk gaan met een salaris boven het minimumloon. Er moet samengewerkt worden met de mensen waar het om gaat. Het moet echt maatwerk zijn. Dat is belangrijker dan dat de aantallen worden gehaald.
De PvdA zegt dat Utrecht nu best eens ambitieus mag zijn. De gemeente moet nu aan de slag. Werkmatchers moeten meer kennis hebben en ze moeten meer tijd krijgen zodat ze meer aandacht aan hun cliënt kunnen besteden.
De VVD vindt dat die 3000 banen gewoon geregeld moeten worden.
Stelling 3: Toegankelijkheid
Burgers kunnen de gemeente aansprakelijk stellen voor ontoegankelijkheid.
Deelnemers debat:
CDA / Bij1 / Partij voor de Dieren / GL
Alle partijen erkennen dat er nog veel moet gebeuren op het gebied van toegankelijkheid. Maar de meningen over de vraag bij wie de verantwoordelijkheid en de aansprakelijkheid ligt lopen uiteen:
Zo vindt het CDA dat de mogelijkheid om de gemeente aansprakelijk te stellen de afstand tussen de burgers en de gemeente alleen maar vergroot omdat de partijen tegen over elkaar komen te staan. CDA ziet meer in het inrichten van een meldpunt en burgeracties om meer bewustzijn m.b.t de toegankelijkheidsproblematiek te creëren bij de gemeente.
GroenLinks is het hiermee eens omdat de gemeente de problematiek niet alleen kan oplossen. Toegankelijkheid is een verantwoordelijkheid van de hele maatschappij. Als de diensten van de gemeente zelf niet toegankelijk zijn mag de gemeente daar wel op aan gesproken worden.
Bij1 vindt dat de gemeente wel degelijk aansprakelijk kan en moet worden gesteld omdat veel toegankelijkheidsproblemen zijn ontstaan in de afgelopen vier jaar. De gemeente aansprakelijk stellen voor ontoegankelijkheid is een manier om de burger weer centraal te stellen.
De Partij voor de Dieren stelt dat er nu al 7 jaar een VN-verdrag is en dat er nog steeds grote toegankelijkheidsproblemen spelen in de stad. Het is nu tijd om de gemeente hiervoor aansprakelijk te stellen
Stelling 4: Huisvesting Studenten
Alle studenten met een zichtbare en onzichtbare beperking, moeten voorrang krijgen op studentenhuisvesting.
Deelnemers debat:
VVD / Student & Starter / Stadsbelang / SP
De meningen over deze stelling waren zeer verdeeld
De VVD vindt dat je niet alle groepen studenten kan helpen omdat er gewoon niet voldoende woningen zijn. Wel pleiten zij ervoor dat er bij de SSH meer maatwerk wordt toegepast en dat er vroeg gesignaleerd moet worden als het studenten niet lukt een kamer te vinden vanwege hun beperking. “Iemand moet niet eerst 35 keer hoeven te hospiteren”
De SP is het met de VVD eens dat niet iedereen geholpen kan worden maar pleit wel voor meer woningbouw en eerlijker verdeling van de woonruimte.
Student & Starter is het helemaal eens met de stelling omdat je in de politiek ambitieus moet durven zijn en niet van tevoren je ambities al lager moet stellen. “Dan weet je dus al van tevoren dat je minder gaat bereiken” vindt Tom Buster. Daarnaast stelt de partij: Als je een lichamelijke beperking hebt dan heb je geen gelijke startpositie. Als je als gemeente wilt dat iedereen wel eenzelfde eindpositie heeft, namelijk een mooie kamer in Utrecht, dan zul je dus een voorrangsbeleid moet instellen”
Stadsbelang vindt dat er niet met voorrangsregelingen gewerkt moet worden maar met maatwerk.
Verder gaven alle politici antwoord op de vraag:
Waarom vindt u dit debat belangrijk? Wat doet het met u persoonlijk?
Er waren veel politici die zelf een beperking hebben of wiens naaste of vriend of vriendin of ouder een beperking heeft. Allemaal zien ze dat die beperking impact heeft op alle facetten van het leven. Allemaal vinden ze dat iedereen met een beperking mee moet kunnen doen.
Deze politici waren aanwezig:
Coalitiepartijen:
1. – GroenLinks Julia Kleinrensink
2. – D66 Cherine Benjmil
3. – Christen Unie Kirsten Alblas
Oppositiepartijen:
4. – VVD Gertjan te Hoonte
5. – PvdA Ilse Raaijmakers
6. – CDA Jantine Zwinkels
7. – Partij voor de Dieren Wendy Hoenkamp
8. – DENK Hans Bruintjes
9. – Student & Starter Tom Buster
10. – SP Marianne van Dijk
11. – PVV David Bosch
12. – Stadsbelang Utrecht Hein Bos
Overige partijen:
13. – PiratenPartij Saskia Soller
14. – EenUtrecht Gert Dijkstra
15. – Bij1 Fayaaz Joemmanbaks
Het debat is ook terug te zien via deze link:
Reacties op Twitter via: #Solgudebat