Utrecht gewoon voor iedereen
Boodschappen doen, leren, werken. Naar de kapper, kroeg of vrienden. Voor mensen met een beperking of chronische ziekte is dat niet vanzelfsprekend. Simpelweg omdat onze stad nog niet handig is ingericht voor alle Utrechters.
Iedereen moet gewoon kunnen leven in Utrecht. Wonen, werken, studeren, recreëren, kortom: leven. Ook als je een beperking hebt.
Waarom willen we Utrecht anders inrichten?
Nog steeds sluiten we mensen uit. Toegankelijkheid is niet vanzelfsprekend. Vaak heeft men geen realistisch beeld van mensen met een beperking en wat zij willen en kunnen. Hierdoor zijn basale dingen zoals een geschikt huis of werk vinden, voor hen lastig.
Wat betekent dit in de praktijk?
Onder ‘gewoon‘ verstaan we dat je net zoals andere volwassenen, zelfstandig alles kunt doen. De samenleving vindt het nog heel gewoon dat mensen met een hulpmiddel (een rolstoel of rollator) geholpen moeten worden om de tram of de bus in te komen. Of vindt het nog gewoon dat je geen werk hebt als je chronisch ziek bent, dat je geen opleiding doet, een relatie begint of een gezin sticht. Of vindt het nog gewoon dat er alleen voor je gezorgd moet worden, en niet dat je zelf ook voor iemand kan zorgen.
Eigenlijk vindt de samenleving het nog heel gewoon dat je een smal leven leidt als je een beperking hebt of chronisch ziekt bent. Wij denken daar anders over, wij vinden dat je moet kunnen kiezen hoe je wilt deelnemen aan de samenleving. Wij vinden dat het beleid daarop gericht moet zijn: dat de samenleving zo is ingericht dat iedereen een gewoon leven kan leiden.
Mensenrecht
Deelnemen aan de samenleving is een mensenrecht. Utrecht is de eerste mensenrechtenstad in Nederland. We zijn verplicht het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking te respecteren en in de praktijk te brengen. Met Agenda 22 hadden we als gemeente daarvoor een goed instrument. Na ratificatie van het VN-verdrag, 14 juli 2016 door de regering, krijgt Utrecht de kans om als mensenrechtenstad echt op stoom te komen en alle inwoners kansen te geven.
Hier een filmpje waarin kort en duidelijk wordt uitgelegd waarover het VN-verdrag gaat:
Melden van ongelijke behandeling
In onze samenleving wordt lang niet altijd iedereen gelijk behandeld. Ervaar je dit? Meld het dan! Art.1 MN kan je helpen vervelende situaties aan te pakken. Ook als je het niet wilt aanpakken is het zinvol om toch ongelijke behandeling te melden. Het helpt om zicht te krijgen op wat er gebeurt.